De ervaringen van Peter, Emma en Bieke in Dubai



maandag 27 december 2010

Voor de groenen onder ons....

Dag iedereen,

Derde dag in Dubai en de aanpassing verloopt behoorlijk. Zelfs de moskee 5 keer per dag ben ik al gewoon. Door het aangenaam zomerweer pas je je makkelijk aan, denk ik. Maar met een zaak heb ik het ontzettend moeilijk en ik beschouw me dan nog niet als een groene: alles, maar dan ook alles, wordt hier in grote vuilkarren gepropt. De eerste dag wou ik mooi glas, papier, GFT, PMD sorteren maar het heeft allemaal geen zin: alles wordt door elkaar gekieperd. Ik geraak het niet gewoon. Dan besef ik toch dat we toch op dat vlak al ver staan in Belgie.

Blijkbaar hebben een of twee wijken hier in Dubai al aparte containers voor glas. Hopelijk breidt zich dit snel uit.

Binnenkort meer over onze eerste dagen hier. Straks ga ik met de fiets boodschappen doen en ik verwacht me nu al aan ontzettend veel bekijks. Hier is de auto geen koning, maar keizer. Fietsen zijn hier onbestaande, behalve de meiden en een enkele Westerse mountainbiker...

vrijdag 17 december 2010

Laatste spurtje

Volgende week komen Bieke en Emma definitief naar hier en zijn wij eindelijk terug samen, oef. Laatste week is nog hectisch geweest. Ik moest nog een aantal administratieve zaken regelen zoals ID card en rijbewijs en dat bleef maar aanslepen. Eens goed uitgevlogen tegen mijn PRO ( is man die alles in orde brengt, een echte lobbyer). Daarna is hij echt in gang geschoten. Wij zijn terug vrienden ( blijkbaar moet je hier eens goed aan den boom schudden en dan krijg je respect). Voor mijn ID card kwam ik in een volle zaal terecht en mijn nummer was 611 en men was nr 540 aan het behandelen. Na 3 uur wachten was men al aan 570! Dan is mijn PRO beginnen rondwandelen en gaan praten met een aantal mensen (hij kent hier iedereen) en ineens doet hij teken: komt in orde. Er worden een paar stoelen bij elkaar geschoven en mijn doosier wordt behandeld. In 10 minuten was het klaar. Normaal moet jij dan de dag daarna terugkomen voor foto en vingerafdrukken ( je beide handen en vingers worden volledig gescand). Ik kon dit nu onmiddellijk doen en ook zonder veel wachten. Je ziet dit hier overal gebeuren, met connecties kun jij alles veel sneller gedaan krijgen. Dag daarna haden wij minder geluk. Ik moest mijn rijbewijs afhalen maar eens daar gekomen zei men dat systeem plat ligt en wij een andere keer moesten terugkomen. Hij heeft nog wat geprobeerd maar hier lukte het niet meer. Wat wel opvalt is de rust waarmee mensen op zoiets reageren. Er komt daar veel volk naar toe en die krijgen allemaal te horen dat zij een andere keer moeten terugkomen en niemand maakt zich kwaad of druk. Dat zou in Belgie wel anders zijn. Gisteren heb ik dan ook eindelijk een afspraak kunnen regelen met de Landlord van ons huis om alles te regelen. Heel het huis moet geschilderd worden en er moeten een aantal zaken hersteld worden. Volgende week dinsdag komt de verhuisfirma, dus er resten ons nog 4 dagen om dat allemaal in orde te brengen. En iedereen hier raar opkijken dat ik mij ongerust voel en mensen begin onder druk zetten om er aan te beginnen. Dus gisteren gelukt en vandaag zijn zij daar met een bende aan begonnen om alles in orde te krijgen. Morgen zal alles geschilderd zijn. Dus wij gaan nog tijd over hebben. Ongelooflijk hoe die mannen werken, maar uiteindelijk lukt het hen wel Inshallah.
Nu nog hopen dat verhuis lukt maar ik heb er een goed oog op.

woensdag 1 december 2010

Peter en collega's op de nationale feestdag

Net een paar foto's van Peter binnengekregen. Vond deze dermate leuk dat ik ze graag deel. Je ziet niet alleen de internationale groep collega's van Peter, maar ook de sjeik-fan attributen. Misschien moeten we in Belgiƫ ook zo iets beginnen: sjaaltje van Koning Albert of van Bart De Wever of Van Di Rupo?

O ja, de stralende blauwe hemel zag er ook aantrekkelijk uit, zeker sinds ik net terug ben van een fietstochtje bij -8 °....

Peter heeft zijn sjaaltje zeer modieus geknoopt :-)