De ervaringen van Peter, Emma en Bieke in Dubai



dinsdag 24 mei 2011

Fiere moeder....

Toch even stoefen op Emma vandaag... Ze is dus 4 maanden geleden begonnen hier op DIA. Nieuwe taal, nieuwe manier van lesgeven, nieuwe school, nieuwe vrienden maken,... Zeker dus niet evident.

Na 5 maanden moet ze nu beginnen leren voor het eindexamen. Dit is heel belangrijk, want ze moet minimum aantal punten halen op elk vak om te kunnen beginnen aan het DP programma, dit zijn de 2 laatste jaren van het humaniora hier en cruciaal om nadien in Europa aan de universiteit te kunnen beginnen.

Ik kreeg deze week feedback van haar leerkracht Frans en Fysica en ik ben zodanig blij en fier dat ik het toch ook wil posten. Want Peter en ik beseffen maar al te goed dat wij bewust de stap naar Dubai gezet hebben, maar Emma die keuze niet had. Bovendien ligt haar toekomst nog voor haar, terwijl wij toch al aan onze 2de jeugd beginnen.

Leerkracht Frans: "Emma will write the full paper in French (opm Bieke: ze moet dus ook de leerstof van het1ste trimester voor Frans leren, bedoelt ze) as her level of French is very high and she is doing HL French next year.  She will cope just fine".

Leerkracht Fysica: 'I think she will do wonderful in the DP program.  In my class at least she has been wonderful and really picked up on the content and the methods, and done well on most of her assessments.  You should be proud, and she is a true pleasure to have in class as a student.'

En de leerkracht geschiedenis had een paper van Emma gefotokopieerd als voorbeeld voor de ganse klas met de woorden: "Zelfs met een beperktere Engelse woordenschat kan je een vraagstelling helder en volledig uitleggen (het ging over de koude oorlog). Emma's paper was de beste van de klas".

Maar da's niet alles. Ook op sociaal vlak bloeit Emma open. Ze heeft hier nu ontzettend veel vrienden van over de ganse wereld, van elke godsdienst. Ze is een echte wereldburger die openstaat voor alle culturen en godsdiensten, want daar wordt hier veel over gepraat. Maar ook: ze is nu goed geintegreerd in het 'uitgaansleven' hier. Is niet hetzelfde als in Belgie, want jeugdcafe's bestaan hier niet, alcohol verboden onder 21 jaar, maar er zijn hier feestjes genoeg. Dus elk weekend is ons madam weg: naar feestjes, naar cinema, naar het strand, enz. Ook Emma wil niet meer terug naar Belgie!

zaterdag 21 mei 2011

De Standaard - VAE- Abu Dhabi- Help Jamilah

Nu hoor je het eens van een ander :-). Ze hebben hier nog veel te leren op vlak van milieuvriendelijkheid... Maar zoals de persoon in het artikel schrijft, is het grootste risico dat je je aanpast en meedoet... Het is hier nu 40 graden en meer en 't eerste wat we doen als we vertrekken is de airco op vollen bak zetten en pas na 5' minuten vertrekken als het wat aangenamer is. Maar ik sorteer wel! Elke week ga ik met glas, PMD en papier naar een supermarkt waar op de parking containers staan. Hoop dat ze effectief sorteren tot bij de recyclage want, zoals de persoon schrijft, heb ik ook al gehoord dat ze alle gesorteerde afval toch op een hoop smijten...


De Standaard - VAE- Abu Dhabi- Help Jamilah

Da's Jamilah:



dinsdag 17 mei 2011

Zomer is in 't land....

Zoals een echte Belg betaamt, moet ik toch ook eens uitweiden over het weer. En ja, 't is zover. De fameuze zomer waar iedereen ons voor waarschuwde is begonnen... Overdag zitten we nu aan ca 45 graden. Gelukkig koelt het 's nachts wat af.... tot 30-35 graden....

't Is dus heet... Het is net alsof er permanent een warme haardroger over u waait. Want er is wat wind, maar dus warme wind. En blijkbaar wordt het nog erger, want nu is de vochtigheid nog beperkt tot ca. 35 %. Blijkbaar stijgt het nog tot 70 % en meer. Ben benieuwd voor mijn krullen...

Maar gelukkig is het land er op voorzien. Dus wat betekent dit? Thuis staat de airco 24/7 aan. We proberen de temperatuur niet lager te zetten dan 25 graden om toch het verschil in temperatuur wat in de perken te houden. De airco in de auto heeft een snelstand om de temperatuur af te koelen. Bijna overal is er overdekte parking. Moet je toch buiten parkeren, hebben we al geleerd om een scherm tegen het venster te houden. In Belgie tegen de sneeuw en ijzel, hier tegen de hitte. Uw handen verbranden aan het stuur...  Toen ik mijn auto kocht, boden ze gratis geblindeerde ruiten aan als optie. Ben blij dat ik dat genomen heb. Is toch een verschil...

Het enige dat niet aangepast is, is onze watertank thuis. Staat in de zon...Een koude douche nemen gaat al niet meer. En nu begrijpen we de vorige huurder toen hij zei dat douchen in de zomer hier problematisch kan zijn. We vrezen inderdaad dat het water te warm zal worden om een douche te nemen. Afwachten...

De tomatenstruikjes zijn trouwens verschrompeld en kapot. De mangostruik houdt het nog even vol. Maar het gras in de tuin is nog steeds mooi groen dankzij de tuinman die elke dag sproeit!

We nemen nu ook extra vitamines en mineralen omdat we zoveel zweten en dus mineralen verliezen. De t-shirts worden hier bij de vleet gewassen en de deodorants worden in grootverpakking gekocht.

Peter is overdag dus bijna continu binnen (van airco huis naar airco auto naar airco werk en terug). Emma heeft ook airco overal op school. En ik zit thuis in de airco, ga naar de airco fitness, airco arabische les en airco shopping malls om boodschappen te doen. 't Is wel jammer, maar 't gaat bijna niet anders. 's Avonds komen we dan toch naar buiten op 't terras om een aperitiefje te drinken (bij dus 35 graden).

Het weekend proberen we wel nog buiten te komen. Op het strand is het net nog te doen, maar gisteren zijn we toch ook een parasol gaan kopen om wat schaduw te creeeren. Het water van de zee is ook nog niet te warm. Dit zou nog te doen moeten zijn tot augustus, vertelt men ons.  Mensen zitten dus quasi met strandstoel en al permanent in de zee om af te koelen. Maar als het te warm aan het strand wordt, gaan we Dubai indoor gaan ontdekken. Als het buiten te heet is, is het moment gekomen om eens de skipiste te gaan ontdekken (vreselijk decadent), de cinema, de musea, enz. Er is genoeg te beleven hier, ook indoor.

Maar zelfs moet je binnen blijven, je ziet de zon continu schijnen. En dat is toch echt wel aangenaam. Ik zit nu binnen op de PC dit berichtje te schrijven bij een airco temperatuur van 25 graden, maar kijk naar buiten en zie een schitterende zon, een helblauwe lucht, bloemen in bloei, ... Dat verdwijnt dus niet...Het enige dat ik echt, echt jammer vind, is dat ik niet meer buiten kan lopen. Ik ging 2-3 keer per week om 8 uur 's morgens gaan lopen (nadat ik Emma afgezet heb van school), maar nu is het om 8 uur 's morgens al 35 graden. En dat kan ik niet, in die hitte lopen. Peter probeert het nog af en toe, maar ik vrees dat hij ook zal moeten opgeven. Hij is nu ook ingeschreven in de fitness hier...

Dus zoals jullie blij zijn dat de zomer in 't land is, sluiten wij ons meer en meer op... 't Zal lastig zijn hier in augustus voor de moslims: Ramadan net in de warmste maand. En hier wordt dit streng opgevolgd. Ook wij gaan er de gevolgen van dragen. Wij mogen niet in openbaar eten of drinken. Zelfs geen flesje water drinken in de auto. Benieuwd wat dat gaat geven...

maandag 16 mei 2011

Sprookje uit 1001 nacht....

Sinds gisteren zijn we terug van een 3-daagse short trip. De eerste vakantie voor Peter sinds vorige zomer, dus het mocht wel iets speciaals zijn. Ik had eerst voorgesteld om naar Jordanie te gaan, maar Peter was nogal moe en wou het rustig aan doen.

Tja, Dubai is voor ons het grote avontuur, maar 't is zeker niet paradijs op aarde: Peter moet hier toch heel hard werken, vind ik, in niet altijd dezelfde omstandigheden als in Belgie: veel meer op zichzelf aangewezen, medewerkers die veel minder 'empowered' zijn of mogen zijn, veel (lees: quasi geen) procedures waar men zich kan op baseren maar continu brandjes blussen, enz.

Dus ik op zoek naar een ideale locatie om te ontspannen. En ' k heb het gevonden. Ongelooflijk.... We zijn 3 dagen naar Qasr al Sarab Desert Hotel in de Liwa woestijn in Abu Dhabi geweest (website van het hotel: klik hier). Dit was het mooiste, meest luxueuze hotel dat we ooit gezien hebben in een omgeving om stil van te worden. Nooit gedacht dat de woestijn zo mooi en indrukwekkend kan zijn. Woorden schieten te kort. Hierbij ook een paar foto's, maar het is quasi onmogelijk om de totaliteit van deze woestijnbelevenis op een 'plaatje' te trekken. En die stilte... Niets hoor je in de woestijn. Zo rustgevend...

Het hotel was dus ook top! Een service tot in de details: continu flesjes water (want het was 46 graden!), uw parasol aan het zwembad die continu herschikt wordt in functie van de zon, een fitness met 2 personal trainers ter beschikking en de supermodernste apparatuur, 3 restaurants met eten dat kan evenaren met een toprestaurant, kamers met een terras zo groot als de kamer zelf en met een uniek zicht op de duinen, een kamelen en 4x4 tocht met prachtige kamelen, auto en gidsen... Kortom, een echt sprookje uit 1001 nacht.

Het was kort (2 nachten), maar een unieke belevenis. Hopelijk kan Peter er nu weer tegen tot deze zomer en heeft Emma wat energie voor de examens die op 13 juni beginnen. Want zoals ik aan een ex-collega op facebook al mailde: 't is hier niet alle dagen vakantie, integendeel. Maar op de (beperkte) vrije momenten die we hebben, zien en beleven we hier dingen die we nooit in Belgie zouden meemaken. En daar doen we het voor!


Aankomst in het hotel

Verwelkoming met ijsthee en verse dadels. Overheerlijk!

Zicht vanuit ons kamer naar een ander gedeelte van het hotel

Ons terras: even groot als de kamer!


Het zwembad met zicht op de woestijn


4x4 tocht door de woestijn en toch eens naar boven gelopen...


Prachtige woestijn en zeer gevarieerd qua landschap

Af en toe eens vastzitten hoort er bij....

Zicht van de woestijn vanuit het hotel

Het hotel


Ook Emma voelde zich wel op haar gemak in zo'n poepsjiek hotel


het zwembad (watertemperatuur 29 graden, buitentemperatuur 46 graden)


Kamelentocht




Prachtige zonsondergang


Laatste avond


zondag 1 mei 2011

Vranckx reportage over Dubai: Gammer, glitter en slavernij


Net een Vrankcx reportage gezien over de huismeiden in Dubai (http://www.deredactie.be/cm/vrtnieuws/mediatheek/programmas/vranckx/1.1013708). Beklijvende reportage. Hoop dat de regering er langzaamaan iets aan doet. Chapeau wel voor de Filipijnse ambassade. Ze proberen toch hun landgenoten wat te helpen.

Wij hebben ook een meid trouwens. Geen inwonende, maar iemand uit Sri Lanka die 2 keer 2 uur per week komt werken. En net heeft ze gevraagd of ze 4 keer mag komen. Ze zal dan ook Sri Lankees of Arabisch koken af en toe (ze heeft 7 jaar bij een Arabische familie gewerkt) en strijken. Ze is ontzettend sympathiek en we praten veel met elkaar. En ze is heel goed. Ter info, wij betalen haar niet het hongerloon waar men naar verwees in de reportage, maar betalen haar 5 euro per uur. Rechtstreeks, dus alles is voor haar.

Ik had net de reportage bekeken en vertelde haar er over. Ik vroeg haar of haar Arabische familie ook zo slecht was voor haar. Integendeel, zei ze, een ongelooflijke sympathieke familie. En de meeste Arabische families zijn heel goed voor hun personeel, zei ze ook. In Saudie-Arabie en Koeweit zijn er wel meer Arabische families die slechter omgaan met hun personeel.

Zo zie je maar: de reportage toont inderdaad en terecht de problemen hier, maar zoals altijd en overal, is het beeld soms genuanceerder. Niet elke Arabische familie is slecht voor zijn personeel...

Maar het blijft verschrikkelijk natuurlijk voor die meisjes die het ongeluk hebben in een slechte familie terecht te komen. Weet je, de lokale emirati worden hier enorm gestimuleerd om te studeren en te werken (in tegenstelling tot hun ouders die vaak niet gewerkt hebben). Laat ons hopen dat ze ook gestimuleerd worden om beter met hun personeel om te gaan. Ik hou het alleszins in de gaten hier....

By the way, hier ook nog de link naar een andere radio-reportage van de BBC, weliswaar over een compleet ander onderwerp; http://www.bbc.co.uk/i/p00g7b6l/