De blog bloedt een beetje dood... Ik moet toegeven dat ik vaak vergeet iets nieuws te vermelden. Een van de redenen is dat ik niet goed weet of het de moeite loont... Maw wordt de blog gelezen en zo ja, is het interessant?
Bij deze dus een kleine, informele peiling:
- wie leest de blog?
- zo ja, is het interessant?
Stuur me een mailtje (bieke0000@gmail.com). Ik zal zowiezo snel zien of er nog naar deze blog gesirft wordt aan de hand van de vele of weinige reacties.
Van 25 december tot 3 januari zijn we zowiezo weg voor een weekje. Peter en Emma hebben verlof en nu hebben we eindelijk eens tijd om de streek te verkennen. We gaan dus naar Sri Lanka! Is maar 4 uur vliegen van hier. Het is een volledige rondreis dus best wel vermoeiend. Maar ja, we liggen hier elke week aan het strand of zwembad, dus dat zijn we al beu :-).
Een tijdje geleden werd Peter gecontacteerd door Electrabel Belgie met de vraag of hij in het Electrabel-boekje wou vertellen over zijn ervaring in het buitenland. Uiteraard geen probleem. We waren het echter al een tijdje uit het oog verloren maar een paar weken geleden verscheen dan de editie met Peter's artikel. Bij deze dus:
Ondertussen ben ik al een maand terug in Dubai en sinds twee weken is ook Emma terug. De dagdagelijkse routine is dus weer begonnen: om 7 uur vertrekt Peter naar Abu Dhabi en om 7.10 uur voer ik Emma naar school. Was eventjes weer wennen om weer zo vroeg op te staan... Maar als het dan reeds 30-35 graden is als we vertrekken, weten we dat de dag weer goed begonnen is!
De eerste 2 weken na mijn vertrek was het nog Ramadan. Eerlijk gezegd hebben Peter en ik daar niet zoveel van gemerkt. Restaurants waren inderdaad overdag gesloten en je mocht niet ostentatief eten of drinken overdag, maar winkels bleven open, hotels hadden ook nog restaurants open voor de toeristen en 's avonds na zonsondergang mocht alles weer. Restaurants weer open, alcohol mocht weer gedronken worden, enz. Dus wij hebben er niet veel van gemerkt. Ik denk wel dat het voor de gastarbeiders verschrikkelijk was: net tijdens de warmste maand van het jaar! Voor de moslim-bedienden was het iets makkelijker, denk ik, want tijdens de ramadam moet men maar 6 uur ipv 8 uur per dag werken.
Tijdens het eid-verlof (het offerfeest) (2 extra dagen verlof) zijn Peter en ik naar een romantisch woestijnhotel geweest. En zelfs met 45 graden was het aangenaam. Maar ja, de service was dan ook ongelooflijk: gekoeld zwembad, bar in 't zwembad zelf, met regelmaat bediening van gekoelde handdoekjes, enz. En omdat het midden in de woestijn was, was de luchtvochtighed minder dan bij ons in Dubai. Dus veel verdraagzamer.
Over het dagdagelijkse gangetje hoef ik niet veel uit te weiden. Ook hier wordt er, net zoals in Belgie, hard gewerkt en gestudeerd. En da's overal ter wereld hetzelfde (hoewel, de multiculturaliteit op Peter's werk en Emma' school is soms plezant, soms frustrerend, soms grappig).
Ik sluit hier af met enkele foto's van het niet-dagdagelijkse (lees dus goed: het is hier niet alle dagen feest:-). Hieronder enkele foto's van ons uitje in het woestijnhotel, van het bezoek aan het hoogste gebouw ter wereld (nu toch nog, want Saudi-Arabie heeft ook plannen) en van een safaritocht met mijn nieuwe vrienden van de toeristen-opleiding.
Volgende keer vertel ik van mijn nieuwe job!
Onze prachtige kamer
Zalig zwembad midden in de woestijn
Met ingebouwde jacuzzi
Overal gezellige zithoekjes
Schitterend buffet
Henna painting
En shisha smoking op dakterras, kijkend naar de sterren
't Leven is hard....
Enkel om maar te tonen dat ook lokale mensen hier komen logeren
Dat was de moeilijke klus!
't Was dus een echt lastig weekend :-)
Klantenservice: IN het zwembad brachten ze me een handdoek en vers fruit!
Dubai Mall: prachtig kunstwerk
Zicht van Dubai vanop de hoogste toren ter wereld
Bijschrift toevoegen
Voor impulsaankopen goud
Buiten aan de Dubai Mall
De mooiste zonsondergang gezien tijdens de woestijntocht
Vandaag de laatste keer naar 't strand gegaan vooraleer we het strand hier ruilen voor 't strand in Knokke. En gezien ik Youtube ontdekt heb en beelden 10 keer meer zeggen dan woorden, sluit ik het eerste deel van ons verblijf in Dubai af met dit kort filmpje. Op 16 augustus ben ik terug in Dubai en doe ik voort met de blog. Ik kom terug middenin de Ramadan. Ben benieuwd....
Zoals de meesten al op facebook gelezen hebben, heb ik de voorbije twee weken een opleiding gevolgd als Dubai tour guide. Ik had me ingeschreven met beperkte verwachtingen. Was eerder wat als 'tijdverdrijf' gezien Peter nog steeds hard aan het werken is en Emma op 29 juni met haar oma naar de Filipijnen vertrokken is. Dus het huis voor mij alleen. Maar bij 40 graden is dit eerder een gouden kooi dan een luxeleven, want je kan overdag quasi niet buiten van de hitte.
Dus ik had me ingeschreven in die cursus. Ook omdat ik dacht wel wat bij te kunnen leren over Dubai.
Maar het heeft alle verwachtingen overtroffen. Ik heb me ongelooflijk goed geamuseerd, heb heel veel bijgeleerd en.... ben geslaagd met onderscheiding! Want het was ook geen lachtertje: 4 examens gedurende 10 dagen: presentatie in de bus, schriftelijk theorie-examen, een klaspresentatie + paper en een first aid examen. Ik was dus echt ganse dagen druk bezig. En na een paar dagen was ik al gebombeerd tot de best coordinerende en meest professionele deelnemer. Denk dat 15 jaar Vlerick toch zijn vruchten afgeworpen heeft :-). In augustus mag ik al 'bijles' geven aan Ahmed, een Indier, die graag wil dat ik hem help zichzelf te verkopen als freelancer. En reeds bestaande gidsen contacteren me al om bij hen te werken....
Maar die 10 dagen zijn gevlogen. En weet je vooral waarom? 24 mensen in de groep vanuit alle mogelijke landen: Colombia, Brazilie, Zuid-Afrika, Indonesie, Filipijnen, Egypte, Marokko, Tjechie, Uzebekistan, Oekrainie, Nepal, Indie, Frankrijk, China, Palestina, enz. Nu weet ik waarom de full-time MBA zo'n ervaring is op Vlerick: de dynamiek zit hem vooral in de 'clash of the cultures'. Dus ik heb niet alleen veel bijgeleerd over Dubai, maar ook over cultuurverschillen EN gelijkenissen.... En dat het plezant was zie je vooral aan het videootje: de laatste dag zijn we op dhow-cruise geweest en 't was direct ambiance :-). Zonder alcohol uiteraard...
Wat ik al deels ontdekt heb, is ondertussen meer dan bevestigd: Dubai (en de UAE) is een stad/land met ontzettend veel bezienswaardigheden en activiteiten. Alles kan je hier zien en ontdekken: oude beschavingen tot 5000 BC, moslimcultuur, traditionale cultuur, hypermoderne gebouwen en onvoorstelbare projecten, parelwitte stranden en ongerepte natuur, woestijn en bergen, shopping malls maar ook gezellige souqs, 7-sterrenhotels maar ook gezellige bed &breakfasts, internationale keuken met Jamie Oliver, michelinsterrenkoks maar ook tradionele keuken en straatrestaurantjes, grootste haven ter wereld, maar ook traditionele havenarbeiders die laden en lossen voor Iran en Afrika, enz.
We moesten voor onze cursus een slogan bedenken voor ons touristenbedrijfje en tijdens de brainstorm kwam vooral de kerngedachte naar boven dat Dubai de stad is die je de ganse wereld laat zien. En dat is bevestigd tijdens die 10 dagen: 150 nationaliteiten die in Dubai leven hebben geleid tot een internationale dynamiek en een internationaal samenleven. Doorkruis je Dubai (wat max 1 uur duurt per auto) zie je zowel de oude als nieuwe wereld en de 5 werelddelen.
Wat nu? Uiteraard eerst en vooral voor 4 (Peter 3) weken naar Belgie. Nadien misschien wel professioneel gids worden. Op Vlerick werkte ik al graag met groepen en kon ik goed coordineren. Hier dus ook? Er zijn trouwens veel te weinig gidsen hier en ik wil toch wel graag aan toeristen dit fascinerend land tonen. Voor familie en vrienden uiteraard gratis :-). Wie komt allemaal af? Laat maar weten.
Mijn rapport....!
Onze internationale groep
Ons touristenbedrijfje met speciaal gemaakte t-shirts!
Donderdagavond was het dan de graduation ceremony. Eerst en vooral: we hebben nooit beseft wat een grote school DIA was, maar er waren ca 150 afgestudeerden in yr 11, dus da's toch een behoorlijk aantal. En in totaal 35 verschillende nationaliteiten in yr 11.
Om 18 uur kwamen ze toe: 150 jongens en meisjes in 't groen, allemaal naar de voorziene plaats want ze hadden goed geoefend... Publiek bestond uit fiere ouders, broers en zussen, uiteraard ook een mengelmoes van nationaliteiten. De ceremonie duurde 2 uur, met als hoogtepunt de uitreiking van het MYP certificaat (Middle Years Programme). Is wel wat anders dan afstuderen in een 4de middelbaar in Belgie... Soms leek het bijna dat alsof dit HET grote afstuderen was... Onze Vlaamse nuchterheid waarschuwde Emma echter dadelijk dat het nu nog maar pas begint :-).
Tussen haakjes, Emma heeft enkel het yr 11 certificaat gekregen, want het MYP certificaat is enkel voor die leerlingen die dit programma gedurende 5 jaar gevolgd hebben. Is officieel erkend door Geneve. De volgende 2 jaren gaat Emma nu in het DP-programme (Diploma), ook officieel erkend door Geneve en officieel erkend door de meeste Europese universiteiten, wat wel belangrijk is.
En misschien nog de grappigste anecdote van alles: iedereen was op de graduation ceremony, maar het rapport zelf krijgen we pas op 3 juli... Dus zelfs de niet-geslaagden stonden op het podium. Maar misschien is dit net zo goed... En het rapport wordt niet persoonlijk afgegeven maar doorgemailed. Emma zit dan al lang in de Filipijnen, dus ze zal er niet meer van wakker liggen... (maar ondertussen weten we wel al informeel de uitslag van de meeste vakken en ze heeft heel goed gewerkt!).
En ja, diegene die de foto's al gezien hebben: toeval of niet, het certificaat werd uitgereikt door de UAE ambassadeur in Belgie. Blijkbaar een goede vriend aan huis....
De dag nadien was dan het eindejaarsfeestje. Het groene pak was allang afgedaan en maakte plaats voor glamour en glitter. Het kleedje kon niet kort genoeg zijn en de hakken niet hoog genoeg. Maar geef toe, is wel mooier dan dat paterkleed...
Nu gaat Emma nog 2 dagen naar school. Is puur tijdsverdrijf en maar maximum de helft van de leerlingen gaat nog naar school, maar het zegt genoeg als ik zeg dat Emma toch naar school wil, niet? Ze heeft daar veel goede vrienden gemaakt en omdat quasi iedereen gans de zomer weg gaat, wil ze ze nog allemaal eens zien...
Graduation programme
Beetje slechte kwaliteit, maar toch een mooi souvenir
Graduation is hier toch andere koek dan in Belgie. Daarnet de foto's gekregen. Dermate kitsch dat we ze nog leuk vinden en graag met jullie delen. We hebben ze alleen in 'hard copy', maar ik heb er een foto van getrokken en is toch behoorlijk gelukt. Dat zijn toch foto's die Emma later aan haar kleinkinderen moet tonen... De klasfoto is ook tof: je ziet wat een mengelmoes aan nationaliteiten ze heeft als klasgenoten. Super tof!
Maar graduation en examens zijn al lang vergeten bij Emma. Ik rijd al 2 nachten rond om Emma op te pikken van feestjes. Maandagavond feestje in een 5-sterrenhotel en gisteren bij iemand thuis. Gigantisch huis en voor het feestje hadden ze een glazen dansvloer op het zwembad gelegd! Maar het blijft allemaal gezellig en deftig: geen alcohol en om middernacht gedaan. Naar zo'n feestjes mag ze nog gaan!
Morgenavond is de officiele 'graduation ceremony'. Dress code: formal. Ben benieuwd. Zal zeker iets deftigs en ceremonieels zijn. Emma heeft al moeten oefenen op school (met haar groen kleed). En vrijdagavond is er een on-officieel 'proms-bal'. Omdat de school het niet organiseert (enkel voor laatste-jaars), hebben een aantal leerlingen van grade 11 zelf het initiatief genomen: hotel afgehuurd, muziekinstallatie, en het feestje kan weer beginnen. Ook hier echt op zijn Amerikaans: iedereen heeft een date (Emma ook uiteraard:-), veel meisjes komen in het lang (zover doet Emma nog niet mee: kleedje net boven de poep, maar wel met hakken die hoger zijn dan de mijne :-).
Ik dacht er aan om eens wat te schrijven rond autorijden hier in Dubai. Als je van Belgie komt, is dit toch een aanpassing....
Eerst en vooral natuurlijk een paar cliche's bevestigen.
Ja, inderdaad, de grootste, duurste en meest milieu-onvriendelijke auto's rijden hier rond. Waar in Belgie al eens gekeken wordt als er een grote jeep passeert, is het hier net het omgekeerde: het merendeel van de wagens zijn grote jeeps. Ik heb in mijn leven nog nooit zoveel Porsche Cayennes, Audi Q7, Landcruisers, Range Rovers, enz tesamen op straat gezien. Of sportwagens natuurlijk: Ferrari, Lamborghine, Maserati, enz: schering en inslag (met een dichterlijke overdrijving weliswaar). En Hummers, je weet wel van die verschrikkelijke tanks... Bestaat zelfs in Limousine- formaat! Vandaag ook een Audi Q7 in limousine formaat gezien...
Een voordeel voor mij met al die grote auto's: parkeerplaatsen in parkings zijn aangepast aan die grote auto's. Dus parkeren voor mij is hier een pak makkelijker dan in Belgie (want de mensen die al met mij geparkeerd hebben, weten dat parkeren niet een van mijn grote sterkstes is :-))
Wat hier blijkbaar ook een manier is om zich te differentieren (want iedereen die het zich kan permitteren rijdt al met zo'n grote of dure wagen), zijn speciale nummerplaten. Geregeld verschijnt in de krant een nieuwe veiling voor speciale nummerplaten. Vorige week weer, bijvoorbeeld. Dubai nummerplaat 50 kan gekocht worden voor 50.000 euro. Is misschien een leuk ideetje voor de Belgische staatskas? Enkel die het willen en kunnen betalen, kopen dit. En ik ben er van overtuigd dat er in Belgie ook kandidaten voor te vinden zijnen het brengt op. Maar misschien toch iets minder dan het meest extreme bedrag dat ooit is neergelegd (uiteraard ook hier) nl , cfr 10 mio euro voor nummerplaat 1 in 2008 in Abu Dhabi.
Al die zware auto's moeten natuurlijk uitgedaagd worden... Maximum snelheid in Abu Dhabi is officieel 120 km/uur, maar iedereen weet (het wordt zelfs officieel gezegd) dat men pas flitst vanaf 160 km/uur... Vorige maand was er een serieuse kettingbotsing 's morgens vroeg tijdens de mist. Naar aanleiding van dit ongeluk heeft men nu beslist de maximum-snelheid te beperken tot .... 140 km/uur...
In de bebouwde kom is de maximum snelheid lager, soms zelfs 60 km per uur. Wat traag is, want er lopen hier geen voetgangers op straat, geen fietsers, enz. En er staan hier veel flitspalen die effectief werken! We hebben dus al de brute pech gehad om 2 keer geflitst te zijn, telkens voor ca 20 km/uur teveel te rijden. Boete: 1300 AED of ca 250 euro. Ook daar kan Belgie iets van leren: ik kan u verzekeren dat we ons sindsdien houden aan de toegelaten snelheid!
En de overheid is hier creatief met boetes. Hier krijgt men zelfs een boete als uw wagen niet proper is. Maar ik denk niet dat dit veel gebeurt in de praktijk. Je hebt hier nl weinig kans dat uw wagen vuil is. Uiteraard is hier veel stof en zand, maar overal kan je hier je auto laten wassen. Ga je om boodschappen in de supermarkt, staan direct 10 mannen rond u met de vraag uw auto te mogen wassen. Kostprijs: 20 AED maximum of 4 euro. 'k Heb wel medelijden met die mannen, zeker in ondergrondse parkings. Terwijl het buiten nu lekker 40 graden wordt, denk ik dat het in die parkings nog minstens 10 graden warmer is en bovendien afgesloten, veel auto's, ...
En het verkeer zelf. Misschien al een mogelijke perceptie ontkrachten. Het verkeer rijdt hier quasi geruisloos. Ikzelf dacht ook chaotisch verkeer met veel getoeter te vinden, maar het tegendeel is waar. Hier wordt quasi niet getoeterd. Er wordt wel, naar ons normen, nogal zot gereden. Men steekt hier langs alle kanten voorbij: links, rechts, maakt niet uit. Gelukkig dat wij uit Gent komen met veel fietsers in de stad. Heeft ons geleerd actief onze rechter buitenspiegel te gebruiken. Maar ditmaal dus niet voor fietsers, maar voor auto's die u langs alle kanten proberen voorbij te steken... Dit wordt ondermeer ook veroorzaakt door een voor ons ook zeer bizar systeem van rijden: op een 4-baksbaan vb blijft men continu op hetzelfde, soms zelfs 4de baanvak rijden, soms zelfs aan 60 km/uur waar 120 toegelaten is. Dus is er geen andere mogelijkheid meer dan rechts voorbij te steken. Of flitsen met uw lichten. Zeker die grote jeeps van daarnet durven dit wel vaak doen (en Peter ook al af en toe :-) ...
Maar best is hier u toch niet op te jagen en rustig te blijven, want vb uw vinger opsteken om uw ergenis te uiten is hier verboden. Er zit hier trouwens een Brits chirurg die hier op bezoek was al een paar weken in de gevangenis omdat hij zijn vinger opgestoken had voor een emirati wiens rijgedrag hem stoorde! Trouwens, het heeft niet veel zin om uw vinger op te steken, want de meeste jeeps hebben hier zwart getinte ruiten... Wettelijk mag dit maar getint zijn tot 30 %, maar in de praktijk zie je toch veel quasi pikzwarte ruiten. Zo'n grote jeep met zo'n zwarte ruiten is wel wat angstaanjagend, moet ik zeggen...
Hier is dus auto koning. Zwakke weggebruikers zijn hier echt zwak en 'quantite negligable'. Men stopt dus NIET voor voetgangers of fietsers. Vandaag nog in het dagelijkse 7days krantje (gratis soort metro-krant alle dagen gratis aan huis): een lezer die waarschuwt om beter niet te stoppen om voetgangers over te laten steken. Die dame had dit nl wel gedaan, maar a) de auto in het rijvak naast haar niet en b) de auto achter haar was zo verbaasd dat ze stopte dat hij bijna tegen haar reed. Dus stoppen voor voetgangers is hier zowel een gevaar voor de voetganger zelf als voor de bestuurder die de voetganger voorrang wil geven....
Natuurlijk, alles is met elkaar verbonden. Auto's zijn hier ca 20 % goedkoper in aankoop en een liter benzine kost hier.... durf het bijna niet zeggen.... 30 cent per liter (benzine). De benzine wordt hier nl gesubsidieerd. Onlangs was trouwens sprake om de rpijs van benzine te verhogen maar men heeft het uitgesteld owv de onrusten in het Midden Oosten. Men wil ten stelligste vermijden dat het hier ook onrustig wordt.
Ik tank dus een volle tank voor 18 euro... Nee, de auto wordt getankt voor 18 euro. Want ook tanken moet je hier zelf niet doen. Enige dat je moet doen is je raampje open doen, zeggen :"special full" en men tankt voor u. Nadien uiteraard nog betalen. Ondertussen worden uw ramen gewassen. Is natuurlijk een enorme service. Maar gaat wel niet rapper, integendeel. De files aan de tankstations zijn soms ellenlang...
Tja, auto's en autorijden is hier toch wat. De Verenigde Arabische Emiraten hebben een van de hoogste aantal ongevallen, dus we blijven alert en voorzichtig rijden...
Volgende keer schrijf ik iets over de alternatieven. Want hier is vb de mooiste metro die ik ooit gezien heb! En over de taxi's, de abra (watertaxi), bussen met airco bushokjes, enz.
Toch even stoefen op Emma vandaag... Ze is dus 4 maanden geleden begonnen hier op DIA. Nieuwe taal, nieuwe manier van lesgeven, nieuwe school, nieuwe vrienden maken,... Zeker dus niet evident.
Na 5 maanden moet ze nu beginnen leren voor het eindexamen. Dit is heel belangrijk, want ze moet minimum aantal punten halen op elk vak om te kunnen beginnen aan het DP programma, dit zijn de 2 laatste jaren van het humaniora hier en cruciaal om nadien in Europa aan de universiteit te kunnen beginnen.
Ik kreeg deze week feedback van haar leerkracht Frans en Fysica en ik ben zodanig blij en fier dat ik het toch ook wil posten. Want Peter en ik beseffen maar al te goed dat wij bewust de stap naar Dubai gezet hebben, maar Emma die keuze niet had. Bovendien ligt haar toekomst nog voor haar, terwijl wij toch al aan onze 2de jeugd beginnen.
Leerkracht Frans: "Emma will write the full paper in French (opm Bieke: ze moet dus ook de leerstof van het1ste trimester voor Frans leren, bedoelt ze) as her level of French is very high and she is doing HL French next year. She will cope just fine".
Leerkracht Fysica: 'I think she will do wonderful in the DP program. In my class at least she has been wonderful and really picked up on the content and the methods, and done well on most of her assessments. You should be proud, and she is a true pleasure to have in class as a student.'
En de leerkracht geschiedenis had een paper van Emma gefotokopieerd als voorbeeld voor de ganse klas met de woorden: "Zelfs met een beperktere Engelse woordenschat kan je een vraagstelling helder en volledig uitleggen (het ging over de koude oorlog). Emma's paper was de beste van de klas".
Maar da's niet alles. Ook op sociaal vlak bloeit Emma open. Ze heeft hier nu ontzettend veel vrienden van over de ganse wereld, van elke godsdienst. Ze is een echte wereldburger die openstaat voor alle culturen en godsdiensten, want daar wordt hier veel over gepraat. Maar ook: ze is nu goed geintegreerd in het 'uitgaansleven' hier. Is niet hetzelfde als in Belgie, want jeugdcafe's bestaan hier niet, alcohol verboden onder 21 jaar, maar er zijn hier feestjes genoeg. Dus elk weekend is ons madam weg: naar feestjes, naar cinema, naar het strand, enz. Ook Emma wil niet meer terug naar Belgie!
Nu hoor je het eens van een ander :-). Ze hebben hier nog veel te leren op vlak van milieuvriendelijkheid... Maar zoals de persoon in het artikel schrijft, is het grootste risico dat je je aanpast en meedoet... Het is hier nu 40 graden en meer en 't eerste wat we doen als we vertrekken is de airco op vollen bak zetten en pas na 5' minuten vertrekken als het wat aangenamer is. Maar ik sorteer wel! Elke week ga ik met glas, PMD en papier naar een supermarkt waar op de parking containers staan. Hoop dat ze effectief sorteren tot bij de recyclage want, zoals de persoon schrijft, heb ik ook al gehoord dat ze alle gesorteerde afval toch op een hoop smijten...
Zoals een echte Belg betaamt, moet ik toch ook eens uitweiden over het weer. En ja, 't is zover. De fameuze zomer waar iedereen ons voor waarschuwde is begonnen... Overdag zitten we nu aan ca 45 graden. Gelukkig koelt het 's nachts wat af.... tot 30-35 graden....
't Is dus heet... Het is net alsof er permanent een warme haardroger over u waait. Want er is wat wind, maar dus warme wind. En blijkbaar wordt het nog erger, want nu is de vochtigheid nog beperkt tot ca. 35 %. Blijkbaar stijgt het nog tot 70 % en meer. Ben benieuwd voor mijn krullen...
Maar gelukkig is het land er op voorzien. Dus wat betekent dit? Thuis staat de airco 24/7 aan. We proberen de temperatuur niet lager te zetten dan 25 graden om toch het verschil in temperatuur wat in de perken te houden. De airco in de auto heeft een snelstand om de temperatuur af te koelen. Bijna overal is er overdekte parking. Moet je toch buiten parkeren, hebben we al geleerd om een scherm tegen het venster te houden. In Belgie tegen de sneeuw en ijzel, hier tegen de hitte. Uw handen verbranden aan het stuur... Toen ik mijn auto kocht, boden ze gratis geblindeerde ruiten aan als optie. Ben blij dat ik dat genomen heb. Is toch een verschil...
Het enige dat niet aangepast is, is onze watertank thuis. Staat in de zon...Een koude douche nemen gaat al niet meer. En nu begrijpen we de vorige huurder toen hij zei dat douchen in de zomer hier problematisch kan zijn. We vrezen inderdaad dat het water te warm zal worden om een douche te nemen. Afwachten...
De tomatenstruikjes zijn trouwens verschrompeld en kapot. De mangostruik houdt het nog even vol. Maar het gras in de tuin is nog steeds mooi groen dankzij de tuinman die elke dag sproeit!
We nemen nu ook extra vitamines en mineralen omdat we zoveel zweten en dus mineralen verliezen. De t-shirts worden hier bij de vleet gewassen en de deodorants worden in grootverpakking gekocht.
Peter is overdag dus bijna continu binnen (van airco huis naar airco auto naar airco werk en terug). Emma heeft ook airco overal op school. En ik zit thuis in de airco, ga naar de airco fitness, airco arabische les en airco shopping malls om boodschappen te doen. 't Is wel jammer, maar 't gaat bijna niet anders. 's Avonds komen we dan toch naar buiten op 't terras om een aperitiefje te drinken (bij dus 35 graden).
Het weekend proberen we wel nog buiten te komen. Op het strand is het net nog te doen, maar gisteren zijn we toch ook een parasol gaan kopen om wat schaduw te creeeren. Het water van de zee is ook nog niet te warm. Dit zou nog te doen moeten zijn tot augustus, vertelt men ons. Mensen zitten dus quasi met strandstoel en al permanent in de zee om af te koelen. Maar als het te warm aan het strand wordt, gaan we Dubai indoor gaan ontdekken. Als het buiten te heet is, is het moment gekomen om eens de skipiste te gaan ontdekken (vreselijk decadent), de cinema, de musea, enz. Er is genoeg te beleven hier, ook indoor.
Maar zelfs moet je binnen blijven, je ziet de zon continu schijnen. En dat is toch echt wel aangenaam. Ik zit nu binnen op de PC dit berichtje te schrijven bij een airco temperatuur van 25 graden, maar kijk naar buiten en zie een schitterende zon, een helblauwe lucht, bloemen in bloei, ... Dat verdwijnt dus niet...Het enige dat ik echt, echt jammer vind, is dat ik niet meer buiten kan lopen. Ik ging 2-3 keer per week om 8 uur 's morgens gaan lopen (nadat ik Emma afgezet heb van school), maar nu is het om 8 uur 's morgens al 35 graden. En dat kan ik niet, in die hitte lopen. Peter probeert het nog af en toe, maar ik vrees dat hij ook zal moeten opgeven. Hij is nu ook ingeschreven in de fitness hier...
Dus zoals jullie blij zijn dat de zomer in 't land is, sluiten wij ons meer en meer op... 't Zal lastig zijn hier in augustus voor de moslims: Ramadan net in de warmste maand. En hier wordt dit streng opgevolgd. Ook wij gaan er de gevolgen van dragen. Wij mogen niet in openbaar eten of drinken. Zelfs geen flesje water drinken in de auto. Benieuwd wat dat gaat geven...
Sinds gisteren zijn we terug van een 3-daagse short trip. De eerste vakantie voor Peter sinds vorige zomer, dus het mocht wel iets speciaals zijn. Ik had eerst voorgesteld om naar Jordanie te gaan, maar Peter was nogal moe en wou het rustig aan doen.
Tja, Dubai is voor ons het grote avontuur, maar 't is zeker niet paradijs op aarde: Peter moet hier toch heel hard werken, vind ik, in niet altijd dezelfde omstandigheden als in Belgie: veel meer op zichzelf aangewezen, medewerkers die veel minder 'empowered' zijn of mogen zijn, veel (lees: quasi geen) procedures waar men zich kan op baseren maar continu brandjes blussen, enz.
Dus ik op zoek naar een ideale locatie om te ontspannen. En ' k heb het gevonden. Ongelooflijk.... We zijn 3 dagen naar Qasr al Sarab Desert Hotel in de Liwa woestijn in Abu Dhabi geweest (website van het hotel: klik hier). Dit was het mooiste, meest luxueuze hotel dat we ooit gezien hebben in een omgeving om stil van te worden. Nooit gedacht dat de woestijn zo mooi en indrukwekkend kan zijn. Woorden schieten te kort. Hierbij ook een paar foto's, maar het is quasi onmogelijk om de totaliteit van deze woestijnbelevenis op een 'plaatje' te trekken. En die stilte... Niets hoor je in de woestijn. Zo rustgevend...
Het hotel was dus ook top! Een service tot in de details: continu flesjes water (want het was 46 graden!), uw parasol aan het zwembad die continu herschikt wordt in functie van de zon, een fitness met 2 personal trainers ter beschikking en de supermodernste apparatuur, 3 restaurants met eten dat kan evenaren met een toprestaurant, kamers met een terras zo groot als de kamer zelf en met een uniek zicht op de duinen, een kamelen en 4x4 tocht met prachtige kamelen, auto en gidsen... Kortom, een echt sprookje uit 1001 nacht.
Het was kort (2 nachten), maar een unieke belevenis. Hopelijk kan Peter er nu weer tegen tot deze zomer en heeft Emma wat energie voor de examens die op 13 juni beginnen. Want zoals ik aan een ex-collega op facebook al mailde: 't is hier niet alle dagen vakantie, integendeel. Maar op de (beperkte) vrije momenten die we hebben, zien en beleven we hier dingen die we nooit in Belgie zouden meemaken. En daar doen we het voor!
Aankomst in het hotel
Verwelkoming met ijsthee en verse dadels. Overheerlijk!
Zicht vanuit ons kamer naar een ander gedeelte van het hotel
Ons terras: even groot als de kamer!
Het zwembad met zicht op de woestijn
4x4 tocht door de woestijn en toch eens naar boven gelopen...
Prachtige woestijn en zeer gevarieerd qua landschap
Af en toe eens vastzitten hoort er bij....
Zicht van de woestijn vanuit het hotel
Het hotel
Ook Emma voelde zich wel op haar gemak in zo'n poepsjiek hotel
het zwembad (watertemperatuur 29 graden, buitentemperatuur 46 graden)
