Toch even stoefen op Emma vandaag... Ze is dus 4 maanden geleden begonnen hier op DIA. Nieuwe taal, nieuwe manier van lesgeven, nieuwe school, nieuwe vrienden maken,... Zeker dus niet evident.
Na 5 maanden moet ze nu beginnen leren voor het eindexamen. Dit is heel belangrijk, want ze moet minimum aantal punten halen op elk vak om te kunnen beginnen aan het DP programma, dit zijn de 2 laatste jaren van het humaniora hier en cruciaal om nadien in Europa aan de universiteit te kunnen beginnen.
Ik kreeg deze week feedback van haar leerkracht Frans en Fysica en ik ben zodanig blij en fier dat ik het toch ook wil posten. Want Peter en ik beseffen maar al te goed dat wij bewust de stap naar Dubai gezet hebben, maar Emma die keuze niet had. Bovendien ligt haar toekomst nog voor haar, terwijl wij toch al aan onze 2de jeugd beginnen.
Leerkracht Frans: "Emma will write the full paper in French (opm Bieke: ze moet dus ook de leerstof van het1ste trimester voor Frans leren, bedoelt ze) as her level of French is very high and she is doing HL French next year. She will cope just fine".
Leerkracht Fysica: 'I think she will do wonderful in the DP program. In my class at least she has been wonderful and really picked up on the content and the methods, and done well on most of her assessments. You should be proud, and she is a true pleasure to have in class as a student.'
En de leerkracht geschiedenis had een paper van Emma gefotokopieerd als voorbeeld voor de ganse klas met de woorden: "Zelfs met een beperktere Engelse woordenschat kan je een vraagstelling helder en volledig uitleggen (het ging over de koude oorlog). Emma's paper was de beste van de klas".
Maar da's niet alles. Ook op sociaal vlak bloeit Emma open. Ze heeft hier nu ontzettend veel vrienden van over de ganse wereld, van elke godsdienst. Ze is een echte wereldburger die openstaat voor alle culturen en godsdiensten, want daar wordt hier veel over gepraat. Maar ook: ze is nu goed geintegreerd in het 'uitgaansleven' hier. Is niet hetzelfde als in Belgie, want jeugdcafe's bestaan hier niet, alcohol verboden onder 21 jaar, maar er zijn hier feestjes genoeg. Dus elk weekend is ons madam weg: naar feestjes, naar cinema, naar het strand, enz. Ook Emma wil niet meer terug naar Belgie!
Na 5 maanden moet ze nu beginnen leren voor het eindexamen. Dit is heel belangrijk, want ze moet minimum aantal punten halen op elk vak om te kunnen beginnen aan het DP programma, dit zijn de 2 laatste jaren van het humaniora hier en cruciaal om nadien in Europa aan de universiteit te kunnen beginnen.
Ik kreeg deze week feedback van haar leerkracht Frans en Fysica en ik ben zodanig blij en fier dat ik het toch ook wil posten. Want Peter en ik beseffen maar al te goed dat wij bewust de stap naar Dubai gezet hebben, maar Emma die keuze niet had. Bovendien ligt haar toekomst nog voor haar, terwijl wij toch al aan onze 2de jeugd beginnen.
Leerkracht Frans: "Emma will write the full paper in French (opm Bieke: ze moet dus ook de leerstof van het1ste trimester voor Frans leren, bedoelt ze) as her level of French is very high and she is doing HL French next year. She will cope just fine".
Leerkracht Fysica: 'I think she will do wonderful in the DP program. In my class at least she has been wonderful and really picked up on the content and the methods, and done well on most of her assessments. You should be proud, and she is a true pleasure to have in class as a student.'
En de leerkracht geschiedenis had een paper van Emma gefotokopieerd als voorbeeld voor de ganse klas met de woorden: "Zelfs met een beperktere Engelse woordenschat kan je een vraagstelling helder en volledig uitleggen (het ging over de koude oorlog). Emma's paper was de beste van de klas".
Maar da's niet alles. Ook op sociaal vlak bloeit Emma open. Ze heeft hier nu ontzettend veel vrienden van over de ganse wereld, van elke godsdienst. Ze is een echte wereldburger die openstaat voor alle culturen en godsdiensten, want daar wordt hier veel over gepraat. Maar ook: ze is nu goed geintegreerd in het 'uitgaansleven' hier. Is niet hetzelfde als in Belgie, want jeugdcafe's bestaan hier niet, alcohol verboden onder 21 jaar, maar er zijn hier feestjes genoeg. Dus elk weekend is ons madam weg: naar feestjes, naar cinema, naar het strand, enz. Ook Emma wil niet meer terug naar Belgie!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten